HIZIR’LA KONUŞAN ŞAİR

-Cengizhan Orakçı

Hiçbir fotoğrafa girmeyişi yok mu, her kareden 

Nasılsa sıyrılıp bir yıldız misali kayması yok mu 

Bir ırmaktan el edip çağırması kuzuları suya 

Suyun ve kavalın şaşırıp kalması öylece 

İstanbul’a, Bağdat’a, Şam’a, Mekke’ye, Medine’ye 

Bir güzellik hatırası düşürmesi kelimelerden 

Sığmıyor albümlere 

Kalbinde ağır bir hasar, yeryüzü kırımlarından 

Bir gül öksüzse, yetimse bir gül, perişan o da 

Dikenlere su vermesi Dicle’den, Fırat’tan, Nil’den 

Donmuş tarih aksın diye 

Elinde koca bir kıta, yorgun mu yorgun 

Üflüyor mısralara ki dirilsin ruhlar 

Ateşin nöbetinde ısrarı bundan 

Bir dalgınlık gibi geçiyor saatleri ve bulvarı 

Kalabalıklar arasından bir bengisu destanı 

Yüzündeki hüzün, hangi güzden miras ey şair 

Diye soracak bakanlar tasvirine