HIZIR’LA KONUŞAN ŞAİR
-Cengizhan Orakçı
Hiçbir fotoğrafa girmeyişi yok mu, her kareden
Nasılsa sıyrılıp bir yıldız misali kayması yok mu
Bir ırmaktan el edip çağırması kuzuları suya
Suyun ve kavalın şaşırıp kalması öylece
İstanbul’a, Bağdat’a, Şam’a, Mekke’ye, Medine’ye
Bir güzellik hatırası düşürmesi kelimelerden
Sığmıyor albümlere
Kalbinde ağır bir hasar, yeryüzü kırımlarından
Bir gül öksüzse, yetimse bir gül, perişan o da
Dikenlere su vermesi Dicle’den, Fırat’tan, Nil’den
Donmuş tarih aksın diye
Elinde koca bir kıta, yorgun mu yorgun
Üflüyor mısralara ki dirilsin ruhlar
Ateşin nöbetinde ısrarı bundan
Bir dalgınlık gibi geçiyor saatleri ve bulvarı
Kalabalıklar arasından bir bengisu destanı
Yüzündeki hüzün, hangi güzden miras ey şair
Diye soracak bakanlar tasvirine